Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
peter1
tegen alles kun je je verzekeren. Dat klopt en het is wel duidelijk dat jij niet weet wat de kosten daarvan zijn. Ik zou zeggen. Begin eens een zaak. Dan wordt je grote mond wel kleiner
Ziek zijn is een schade post van jewelste voor ieder bedrijf. Hoe kleiner het bedrijf hoe groiter de impact is als iemand ziek wordt.
Ik werk met projectteams. Ziek zijn betekent simpel dat je niemand hebt die de zieke werknemer moet vervangen. In de praktijk betekent dit dan ook dat de beschikbare mensen de zieke werknemer gezamelijk moeten vervangen. Overwerken dus en maar hopen dat hij/zij zo snel mogelijk weer terugkomt. Een project wordt afgesloten op basis van een fixed price. Vooraf is de prijs bepaald en binnen een bepaalde termijn moet het werk opgeleverd zijn. Is dat niet het geval dan wordt een bepaald percentage van de prijs als boete in rekening gebracht. Dat is veel meer dan de ziekte van de werknemer in dit geval kost. Bij hele grote bedrijven kan die schade post theoretisch in de miljoenen lopen.
Je kunt je afvragen: is het verantwoord om ziek te gaan “vieren”? Je collega's worden met meerwerk opgezadeld wat vaak ook weer druk oplevert.
Als je je contracten niet kunt nakomen door een ziekte percentage wat soms 8 a 9% kan bedragen t.o.v. de totale bezetting is dat een gevaar voor de werkgelegenheid en toekomstige opdrachgten voopr jouw onderneming.
Begrijp mij niet verkeerd: Iemand die ziek is en niet in staat is tot werken, moet zeker thuiisblijven. Maar iemand die zich op jaarbasis 7 of 8 maal ziek meldt, past niet in mijn team en daar wil ik ook niet mee werken. In concreto betekent dat immers dat ik zelf regelmatig extra uren moet gaan draaien.
Je past gewoonweg niet in een team waar het op het echte teamwork aankomt. Je ziet ook dat bedrijven die niet meer de bereidheid hebben om de ziekte dagen voor 100% door te betalen, een daling van het ziekte cijfer hebben.
Ook bedrijven waar het slecht mee gaat vertonen deze daling. Op het moment dat het beter gaat, zie je tegelijkertijd de curve van het ziekteverzuim toenemen.
In mijn ogen bvetekent dat meestal dat het met de “ziekte” van de werknemer in de regel wel meevalt. De sukkel heeft vaak in het weekeinde te veel gezopen en heeft op maandag een kater van hier tot Tokio. Ziek dus.
Het wordt tijd dat aan deze onzin paal en perk wordt gesteld. Als je onverhoopt ziek wordt dan is het zaak dat je weer zo snel mogelijk aan de slag komt. Bij een bepaald aantal; ziekmeldingen per jaar zou je als bedrijf moeten kunnen besluiiten een aantal wachtdagen in te stellen. 1e en 2e dag niet uitbetalen bijvoorbeeld. Tegelijkertijd de Arbo dienst inschakelen en nagaan waarom zo'n persoon zo vaak ziek is. Als er geen duidelijke aanwijsbare zaken zijn zou ontslag tot de mogelijkheden moeten behoren. Het wordt tijd dat in dit land iedereen zijn eigen verantwoordelijkheden neemt zeker t.a.v. het ziekteverzuim. Met een snotneus kan iedereen ook normaal zijn werk doen. Iemand die een been heeft gebroken kan toch zijn kantoorwerkzaamheden normaal uitoefenen. Neen, vaak zie je dat mensen wekenlang met hun gebrolken poot thuis zitten en rondwandelen.
Ik denk daty dit de zaken zijn waarom het hier gaat. Verantwoordelijkheid van de betrokkene zelf t.o.v je werkgever, van je werk en van je collega's.
Want dat zijn degenen die daar uiteindelijk ook onder te lijden hebben. Dat heeft niets te maken met het betalen van premies en dies al meer. Ik betaal ook mijn premies en mijn werkgever ook maar ik ken wel mijn verantwoordelijkheden en neem die ook.
een man naar mijn hart. Veel mensen benaderen altijd de werknemers kant maar nooit de werkgeverskant. Dit heb je mooi weergeven. Het siert je dat je stelling durft te nemen en vooral het verantwoordelijkheidsgevoel. Je werkgever moet zuinig met je zijn, zijn maar weinig mensen die dit denken…helaas.
Dat is inderdaad een keuze die je zelf moet maken. Dat iemand ziek is, en ook nog terecht ziek is, is voor de betrokken persoon niet leuk.
Ik realiseer mij dat ook ik ziek kan worden en ook vaak ziek kan worden. Zelf heb je dat niet in de hand.
De keerzijde is dat als ik in een bepaalde omgeving te vaak ziek wordt, ik mijn job niet meer naar tevredenheid kan uitvoeren. Niet ten opzichte van mijn werkgever die mij moet betalen, niet naar mijn klant, de opdrachtgever en last but not least, niet voor mijzelf. Je kunt niet meer naar behoren functioneren. Dit is gewone keiharde realiteit.
Een klant is bereiod een prima prijs voor een consultant te betalen maar wenst daar een stuk vakmanschap en bovenal continuiteit voor terug te ontvangen. Beide componenten heeft hij in zijn eigen organisatie niet voorhanden, dus huurt hij deze dienst in.
Uiteindelijk denk ik dat dit bij veel bedrijven het geval zal zijn. Werknemers die het met hun discipline niet zo nauw nemen zullen moeten gaan uitkijken naar ander werk want die kun je niet handhaven.
Werknemers die terecht vaak ziek worden, kun je ook niet handhaven in hun huidige functie. Deze zul je binnen je organisatie moeten overplaatsen en werk moeten laten verrichten die minder klantgevoelig zijn of als dat niet lukt, laten afvloeien.
Wellicht dat dit harteloos klinkt maar zo is het niet bedoeld. Ik kijk om me heen. De concurrentie is moordend. Bedrijven zijn in een gevecht geleverd op leven en dood. Letterlijk! Daarin past tot op zekere hoogte sociale bewogenheid maar deze zal steeds meer beperkt worden.
Dat daarbij de niet zo gezonde medewerker de dupe zal worden, moge duidelijk zijn. Als deze dan uiteindelijk moet afvloeien heeft deze nog een extra probleem. Terugkeren in het arbeidsproces zal moeilijk zijn omdat geen enkele andere werknemer de bereidheid heeft dezelfde risico's te lopen dan de vorige werknemer. Zeker in een tijd van afnemende conjunctuur. Overigens is deze tendens al jarenlang zichtbaar. Door de grote vraag naar arbeidskrachten tot 2001 kneep men wel eens een oogje dicht, maar men kan ook constateren dat het aantal WAO ers de afgelopen 10 jaar fors is toegenomen. Ergo wij zijn een van de welvarendste landen in het westen terwijl het aantal zieken en WAO ers het hoogste is dat in Europa geregistreerd staat.
Dat geeft ook te denken.
