Ja, ik geef je er gelijk in hoor! Ik vind het frappant, dat die uitkeringsgerechtigden dat zelf niet bedacht hebben van die afkoopsom.
Ik denk dat in een gezonde economie er altijd een groep werklozen moet zijn, waarop een beroep gedaan kan worden in tijden van hoogconjunctuur. De overheid voert echter geen anticyclisch beleid meer om de bestedingen te remmen en ziet zich nu geplaatst voor een in wezen veel groter probleem: een personeelstekort.
Ja, dat ze bij het pensioenfonds ook. Daar zit een collega die zei laatst: “Hé, je moet wel een kortingsfactor (0,96) toepassen bij de waardeoverdracht, anders moeten wij te veel betalen.” Ik had 1,00 toegepast.
Ik zei: “Dan benadeel je toch de verzekerde.”
Dat was dan niet erg, zo vond ze. Het zal mij worst wezen, ze hebben toch geld zat, maar goed. Je doet het dan maar, 4% van je diensttijd naar de klote.
Ik ben het totaal niet eens met wat er reageert is over vrijwilligerswerk. Ieder ziet vrijwilligers werk als een negatief begrip. Je kunt wel met duren termen smijten, maar volgens mij moet jij je ook maar eens beter laten inlichten over vrijwilliger zijn.Of je niet werkenloos bent of niet, ieder kan zijn handen uit de mouwen steken in de maatschappij.
Vrijwilligerswerk is breed. Of je nu in de Bejaardenzorg meehelpt, eten rond brengt bij alleenwonende ouderen die niet meer kunnen koken, meehelpt bij het overblijven met kinderen op de basisschool of als vrijwilligerbrandweerman, dit alles is vrijwilligerswerk. En waarom doen we het? Om dat we het leuk vinden waarschijnlijk. Maar vrijwilligerswerk kan voor werklozen een oplossing zijn als zij moeite hebben met het vinden van een baan naar keuze. Door vrijwilligerswerk zijn zij bezig in het arbeidsproces, geen verveling, behouden ze sociale contacten en het kan voor hen het gevoel opleveren dat zij werken voor het geld dat ze krijgen. Dit geldt natuurlijk niet voor iedere werkloze. En natuurlijk zijn zij niet de enige mensen die vrijwilligerswerk zouden moeten doen. Maar zo'n slecht idee is het nog niet.
Daniella, dure en mooie termen hebben niks te maken met het feit of vrijwilligerswerk voor werklozen een opstap kan zijn in het arbeidsproces. Ik denk dat het zeker zo kan zijn. Maar zij zijn niet de enige die hun handen uit de mouwen kunnen steken. Als ieder meehelpt alleen al in bijvoorbeeld de sector verzorging kan vele nodige banen gedeeltelijk worden opgevuld!
Nanc, het benutten van talenten binnen de samenleving doormiddel van talenten? Op zich geen slecht idee. Maar ik denk dat juist deze talenten moeten leiden tot een betaalde baan. Je kunt dan het vrijwilligerswerk als een soort proeftijd gaan zien. Alleen het hele idee van vrijwilligerswerk is dan in de soep gelopen. Ik zal een voorbeeld geven. Vrijwilligerswerk eind 19e eeuw, begin 20e eeuw, industriele revolutie, veel boeren trokken van platteland naar de stad voor een betere toekomst. Werken voor een hongerloontje in de fabrieken, leven onder slechte omstandigheden. De rijken namen het initiatief om de armen te gaan helpen. Of het allemaal werkelijk hielp was de vraag, maar de eerste vorm van vrijwilligerswerk onstond. De kerken gaven onderdak, eten en samen met de rijkere bevolking richtte zij verschillende soorten woningstichtingen op om de huizen een opknap beurt te geven. Ook het verzorgen van gratis medische verzorging hoorde hierbij.
Zo is vrijwilligerswerk ontstaan. Of je nu werkloos bent of niet. Ieder kan elkaar helpen. De bejaarden in de vorm van huishoudelijke hulp of het rondbrengen van eten of gewoon het houden van gezelschap. Bij de vrijwilligerbrandweer voor de bescherming van onze huizen bij brand en ga zo maar door.
Ieder heeft inderdaad een talent dat gebruikt kan worden in de vorm van vrijwilligerswerk, maar dit ligt niet alleen in de schoenen van werklozen. Voor werklozen kan het wel een manier zijn om mee te blijven draaien in het arbeidsproces en om gewoon in contact te blijven met mensen.
(Gereageerd is, onovergankelijk; werkloos, zonder e en zonder n)
Een feit is wel, dat werkenden en gepensioneerden het meeste vrijwilligerswerk verzetten. Ook wel werklozen, maar meestal afgestudeerden van de sociale academie, die zeer gemotiveerd zijn, maar moeilijk aan de slag kunnen komen. Maar zeker niet de moeilijk bemiddelbaren, waarop die verplichting dan van toepassing moet zijn.
Heel veel werkloze vrijwilligers zijn inderdaad aan een baan gekomen, maar dat is toch een minderheid.
Wat zijn die dure en mooie termen dan volgens jou?
In de verzorging vrijwilligerswerk. In de ABW staat een artikel, dat het voor de ug. verboden is om een baan te aanvaarden, waar een bedrijf ook voor kan betalen. Als je maar al te gemakkelijk overal vrijwilligers toelaat, dan worden mensen in de gozondheidszorg sttraks helemaal niet meer betaald en staan docenten gratis voor de klas (met behoud van uitkering). Dus macroëconomisch moet je heel voorzichtig zijn met de combinatie werklozen en vrijwilligerswerk.
Juist. Vrijwilligerswerk en werkloosheid is een gevaarlijke combinatie. Het kan er namelijk toe leiden, dat mensen hun baan moeten gaan ‘kopen’. Niet door geld op de toonbank te leggen zoals in de winkel, maar door een aantal maanden van salaris af te zien.
Er zijn al veel van dat soort “arrangementen” in de computerbusiness. Daar kunnen langdurig werklozen een opleiding volgen met mondelinge baangarantie. Ze moeten zich wel verplichten om twee jaar tegen minimumloon te gaan werken.
Je draait inderdaad de klok terug naar 1900 en naar de tijd van voor de vrouwenemancipatie. Omdat zorg meestal door vrouwen verricht wordt en je vindt dat ziekenhuiswerk en kinderopvang best door vrijwilligers geregeld kan worden, tast je moeizaam verworven gemiddelde loonpositie van vrouwen aan.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's