WIW probleem

  • Gerwin

    Ik ben in een hele vreemde situatie terecht gekomen. En weet niet precies hoe ik hiermee aan moet. Ik werk sinds begin dit jaar in het kader van de WIW bij de gemeente en heb 2 sucessvulle ervaringsplekken achter de rug. (Ik werkte half om half zoals ze dat noemen.) De eerste werkplek was niet genoeg werk en ik moest daar weg. Ik had toen nog maar 1 werkplek. Daar ging het in de loop der tijd niet lekker mede omdat ik het gevoel had dat er met me gespeeld werd, hierdoor sliep ik slecht en wist niet wat ik moest doen. Ik had een gevoel van machteloosheid, omdat ik het gevoel had dat er niet verder gezocht werd naar opleidingen en een andere werkplek. Toen hoefde ik bij mijn tweede werkplek ook niet meer terug te komen. En men had uiteindelijk wel begrip voor de situatie. Ik ben nu werkloos en krijg nog salaris was de WIW. WIW wil me nu aanmelden voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering anders zouden ze me ontslaan. (Ik weet niet of ze deze eis aan me kunnen geven). En heb dit vooralsnog (onder voorgbehoud) getekend. Nu wil men me ook op een werkplek zetten wat ik totaal niet bij me vindt passen. Kan men me zo behandelen? Wie kan mij helpen? Ik heb zo langzamerhand geen vertrouwen meer in de WIW. Maar wat moet ik dan?

    Gerwin.

  • Janssen

    Ik ken het probleem en heb zelf werk gezocht via een uitzendbureau, wat nu in een jaarcontract is uitgemond en straks in een vast contract. Ik heb het bureau (het ging om REA-regeling) een verzoek tot uitschrijving doen toekomen en wat mij betreft is de kous af. Officieel kun je je niet uitschrijven, maar ik heb geen tegenbericht gehad, dus ik ga er zonder meer vanuit, dat ze akkoord zijn gegaan.

    Ze zouden me in 1998 een opleiding laten volgen. Door allerlei bureaucratie hebben ze me gewoon een jaar laten verspillen en ben ik in 1999 aan een opleiding begonnen, die me steeds meer verveelde. In maart 2000 ben ik tegen een salaris gaan werken en het bevalt me prima.

  • Gerwin

    Betse Janssen,

    Ik ben erg blij dat ik niet de enige ben die in deze vervelende situatie zit. Maar voor mij is de kous nog lang niet af.

    Ik zal nog wat meer vertellen: ik ben erg goed in kantoorwerk en wil erg graag in de informatica gaan werken, mijn opleiding staat echter een volledige baan niet toe (VBO-administratie). Doordat in het verleden mijn vervolgopleiding niet goed geregeld was ben ik in de ABW en uiteindelijk in de WIW terecht gekomen. Nu heb ik - zoals ik al vertelde - 2 banen achter de rug op administratief gebied, deze gingen erg goed totdat ik het gevoed had dat er met me gespeeld werd en simpelweg niet genoeg naar cursussen en opleidingen gekeken werd (ik heb in het totaal meer dan een half jaar zitten wachten op een goedkeuring van een cursus). Vanaf dat moment nam ik het zelf ook niet meer zo nauw en daaruit voortvloeide dat ik op de laatste werkplek niet meer hoefde terug te komen. We hebben goed afscheid genomen en ze wenzden me een goede toekomst.

    Nu wil men me dus in de Wajong (Wettelijke Arbeidsongeschiktheid Jong-Gehandicapten) zetten omdat ik me niet genoeg aan de afspraken zou hebben gehouden. (Hier ben ik het overigens niet mee eens, want ik hield mij aan de afspraken, maar ik oefende gewoon wat druk uit op de WIW om simpelweg nu eingelijk een cursus of opleiding los te krijgen).

    Men wil me nu plaatsen - met een Wajong uitkering op een “werkervaringsplek” waar men werkt in de bos en met metaal. Zelf denk ik dat ik daar niets aan heb omdat ik me wil gaan richten op kantoorwerk (informatica) en niet op plantjes en bloemen. Men zegt dat dit een goede werkplek voor me is, maar ik ben dit niet van mening. Vervolgend dreigt men me te ontslaan, maar wat moet ik dan gaan doen. Ik moet ook me hapje en drankje en huur betalen.

    Ik zie mijn toekomst tot nu toe erg grijs omdat ik het gevoel heb dat ze me gewoon allemaal tegenwerken en dat ze me onthouden wat ik EIGENLIJK wil. Straks weer een jaar te hebben verkneuteld in de bos en plantsoenen, om vervolgens weer een NUTTELOOSE WERKERVARINGSPLEK op mijn dak te krijgen(!) Ik zie dat helemaal niet zitten, maar van de andere kant: WAT ANDERS?

    Gerwin

  • Janssen

    Het is natuurlijk een beetje gemakkelijk praten, als je er vanaf bent, dat begrijp ik. Bovendien kunnen ze je nog naaien, maar daar ga ik maar niet vanuit. de werkgeven krijgt namelijk geen subsidie voor mij, terwijl hij daar juridisch (feitelijk niet, want er is geen aanpassing nodig) recht op heeft.

    Ik heb bij de GSD ook eens geopppred, dat de GSD ook werk kan aanbieden en toen begonnen ze over Melkertbanen. Toen dacht ik: “Houd gauw je mond.” Ik moet er niet aan denken, dat je hoogstens kunt uitgroeien tot 120% van het minimumloon, terwijl je ook je huursubsidie kwijtraakt en studieschuld moet gaan betalen. Dat moet ik nou ook, maar bij een veel hoger salaris. Bouw je trouwens pensioen op met die WIW-banen?

    Ze moesten eens weten, hoeveel mensen in het bedrijfsleven “het niet zo nauw nemen” en “zich niet aan afspraken houden”. Belachelijk, ze doen net alsof de werkende mens van een hoog moreel niveau zijn. Of ze gaan je eerst leren om een “dagindeling” te handhaven (dagstructurering), dan een opleiding en dan een baan naar hun keuze. Nou, jongens van het GAK, GSD en hoe al die bureaus ook mogen heten: in het echte leven lopen die dingen een stuk turbulenter.

    Probeer er van los te komen. Ik doe ook het liefste kantoorwerk. In onze stad wil men ook de mensen “in het groen” laten werken. Bah, ik ben een stadsmens en werk het liefste op een kantoor. Ieder mens is anders en dat respecteren ze niet en dat is jammer. Zelfs als ik naar een “natuurland” als Zweden op vakantie ga, hang ik het liefste in de stad uit, tussen de mensen. Probeer een uitzendbaan te krijgen en jezelf langzaam los te weken uit dat circuit.

    Is je handicap alleen, dat je geen werk kunt vinden, of heb je ook lichamelijke of geestelijke handicaps?

  • Gerwin

    Beste Janssen,

    Ik heb even opgezocht of ik ook daadwerkelijk ook een pensioen opbouw als ik in de WIW zit en als antwoord kan ik je het volgende geven: ja als je in de WIW zit dan bouw je inderdaad een pensioen op, maar daar staat wel tegevnover dat je 0,3% van je minimunloos moet betalen aan Stichting Pensioenfonds Sociale Werkvorziening. De 0,3% krijg je echter nooit in handen omdat de werkgever (WIW) dit al van je inhoud. Daarvanaf gaan ook nog de diverse inhoudingen.

    Het klopt volgens mij inderdaad dat ze niet doorhebben wat er werkelijk in de maatschappij speelt. (Voor hun is het werk, maar voor mij *ons* is het de bittere werkelijkheid).

    Je vraagt of ik ook een lichamelijke of geestelijke handicap heb. Voorzover ik weet heb ik deze niet, wel vindt ik een handicap heb wat betreft opleiding en kennis van kantoor. Ik weet al heel veel van verschillende dingen, maar het is niet compleet en ik wil juist dit in de WIW opvullen, maar ik zie niet in hoe dat ik die kennis in de groenvoorziening en metaalbewerking op zou kunnen vullen.

    Ik weet ook niet of ik er wel goed aan doe om bij een uitzendbureau te gaan werken omdat ik door mijn gebrek aan kennis en opleiding zeer waarschijnlijk ook werk zal krijgen in de productie-sector (baantjes waar je geen opleiding voor nodig hebt).

    Van het arbeidsbureau hadden ze mij verwezen naar de WIW omdat het daar mogelijk is dat je daar ervaring zou kunnen opdoen in een bedrijf dat bij je past (kantoor) en dat je daarnaast ook nog eens een opleiding zou kunnen gaan volgen. (Dit klonk mij natuurlijk als muziek in de oren na enkele maanden bij de Sociale Dienst te hebben gezeten nadat mijn vervolgopleiding niet goed geregeld was).

    Ik ervaar de WIW als mensen die het niet zo heel erg nauw nemen en waar je voortdurend achteraan moet zitten, maar ze doen wel dingen waar je niet om gevaagd heb. Ik heb 1/2 gezegd dat ik een cursus wilde gaan doen toen ik bij het bedrijf aan de slag was, maar er werd simpelweg naar mijn idee niet genoeg naar gekeken. Als ik voor de zoveelste keer weer benadrukte dat ze DIE cursus voor me moesten regelen zeiden ze dat ze er mee bezig waren.

    Ik heb a.s. vrijdag opnieuw een gesprek met de WIW waarin ik hoogstwaarschijnlijk voor de keus wordt gesteld: of de baan in de groensector (deze vinden ze een gepaste werkplek) met een aanvraag voor Wajong of ze ontslaan me. Kan dit zomaar?

    Wat wordt als een gepaste werkplek beschouwd? Als je kijkt naar de opleiding is het geen gepaste werkplek, omdat ik simpelweg geen enkele opleiding in die richting gedaan heb en als je kijkt naar wat ik met de WIW wil ook niet. Of is wordt het als een gepaste werkplek beschouwd als er werk is. Maakt niet uit wat voor werk. Maar dat heeft dan toch niets meer met de WIW te maken of wel?

  • Janssen

    Nee, dat klopt, die krijg je niet in handen, want de werkgever moet die afdragen aan je pensioenfonds. De premie is zo laag, omdat er rekening wordt gehouden met gelijktijdig recht op AOW. Je opbouw zal niet veel zijn.

    Ze denken veel te veel in stappen (hele trage van enkele jaren), terwijl de werkelijkheid heel wat turbulenter is. Er zijn heel veel studenten, die hun studie niet afmaken, en goed terecht komen, wat die SOZA-werkers niet begrijpen. En wat ze ook niet begrijpen, is dat iemand een baan kan krijgen in een sector, waarvoor hij niet gestudeerd heeft. Ze gaan echter van het tegendeel uit en beperken mensen zodoende ongelooflijk in hun mogelijkheden.

    De term “arbeidsgehandicapt” mag dan modern klinken, maar ik ervoer het als een grove belediging en het werkt ook nog stigmatiserend. Ze hebben absoluut niet door, dat een werkgever er hevig van schrikt. Toen ik dat ter sprake bracht zeiden ze: “Och wat, dan rammelen we wel eens met een zak vol geld.” Die zin heeft me ook ertoe gebracht om de relatie met de bemiddelaars te verbreken.

    Zoveel hoef je niet te weten, als je op kantoor werkt. Je moet een beetje met Windows en Office kunnen omgaan. De database van de klanten en het betalingssysteem moeten ze je uitleggen, want dat is voor ieder bedrijf anders. Dat kunnen ze je dus ook absoluut niet via een Arbeidsbureau leren. Je moet een beetje kunnen rekenen en een brief kunnen schrijven.

    Het probleem met de WIW is, dat je consulent goedkeuring moet hebben van het GAK, die gaat betalen voor de opleiding en dat ze bedolven zitten onder de aanmeldingen. De consulent, die ik had, was wel een aardige man, maar de opzet van het systeem deugt niet.

    Nu ik met cliënten omga leer ik de trucjes die ze gebruiken om je als dienstverlener achter de veren aan te zitten:

    Vraag erom of ze de brieven, die ze naar instanties sturen ook naar jouw sturen.

    “Hebben wij een afspraak?”, “Welke concrete datum kunt u mij noemen.” ,“Waar wachten jullie dan op?”

    Omdat je niet in arbeidsproces zit kunnen ze jou inpakken met loze beloften of “het komt nog wel een keer.”

    Je moet proberen om een kantoorbaan te krijgen via het uitzendbureau. Een productiebaantje kun je zo krijgen, dat heb ik ook niet gedaan.

    Ik zou daarmee langs een rechtswinkel gaan, om te beoordelen of men jou kan ontslaan, want dat is voor mij lastig zonder dossier. In feite heb je een uitkering en men kan je uitkering beëindigen, als je werk weigert, zoals men dat dan noemt. Maar als er bepaalde beloftes zijn gedaan in jouw richting en men probeert je nu in een richting te duwen, die jij niet wil, weet ik niet of de soep wel zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend.

    Men kijkt, voorzover ik het weet hoor, naar je arbeidsverleden. Heb je een baan gehad op HBO-niveau, dan mag je een bepaalde periode werk weigeren op lager niveau. Dan moet je ook MBO-werk accepteren. Is die termijn verstreken, dan moet je alles accepteren. Daarnaast kijkt men naar de mate van arbeidsongeschiktheid. Als jou dus lichamelijk niets mankeert, moet je werk in de plantsoenendienst accepteren. Ze beschouwen voor iemand (in de bijstand tenminste) alle arbeid als passend. Werk in het groen wordt als ongeschoolde arbeid beschouwd.

  • Gerwin

    Ik ben het helemaal met je eens dat de term “arbeidsgehandicapt” meer tegen je werkt dan dat het voor je werkt. Maar is het ook zo dat als je eenmaal als “arbeidsgehandicapt” bent aangemerkt door het GAK bijvoorbeeld dat dit je leven lang met je mee blijft dragen en dat elke werkgever zich hierdoor zal afschrikken. Of is het zo dat de “arbeidsgehandicap” (of ongeschiktheid) naar een bepaalde tijd niet meer geld? Waardoor je hier ook niet meer benadeeld kunt worden.

    Wat je zegt dat de consulent goedkeuring moet hebben van het GAK om mij een opleiding te moeten laten volgen. Volgens mij heb je me op dit punt niet begrepen. Mijn situatie is namelijk dat ik van de WIW een arbeidsongeschiktheidsuitkering moet aanvragen nadat ik niet meer bij de tweede werkplek terug hoefde te komen. Er was toen volgens de consulent een arbeidsongeschiktheid omdat ik me niet stabiel zou kunnen houden als hun “even wat langer” over de dingen deden.

    Wat je zegt dat je niet veel hoeft te kunnen voor een kantoorbaan dat snap ik - ik heb samen met 1 administratief medewerker een volledige stichting draaiende gehouden (mijn 2e werkervaringsplek). Ik kan heel erg goed met computers overweg en ben heel erg goed in informatica, waar ik overigens ook verder in wil. Daarom stuit me en arbeidsongeschiktheid en een “ervaringsplek” in de groenvoorziening of metaalbewerking zo tegen de borst. Ik vindt namelijk dat ik daar geen ervaring op doe voor inforamatica. Maar de consulent vindt dit een geschikte werkplek en ik sta voor de keus of in de groenvoorziening/metaalbewerking of ontslag.

    Een heel erg goede tip om even langs de rechtswinkel te gaan. Ik zal dit zeker even doen en zal je laten weten wat hun ervan vinden.

    Over je laatste allinea (werkaccepteren). Ik heb een opleiding (VBO/MAVO administratie gedaan op C/D nivo. Er is toen vanuit de school niet een vervolgopleiding geregeld en men heeft dit toen op slinkse wijze van zich af weten te schuiven. Ik heb toen circa 1/2 jaar bij de sociale dienst gezeten waarna ik in de WIW kwam. (Dit leek me een goede plek om met cursussen etc. toch aan een goede baan te komen). Wat geld dan voor mij? Is elke baan passend? WIW zegt van wel. Maar is een werkplek ook passend als het niet in het traject ligt?

  • Janssen, dat

    Welke ambtenaar heeft dat in Godsnaam bedacht. Ik snap niet, hoe zoiets door de commissie komt. Er staat meestal ook nog voor een miljoen gulden aan handtekeningen onder, zoals als laatst bij ons op het werk, waar ik rente en hoofdsom verwisseld had.

    Je blijft vijf jaar “arbeidsgehandicapt”, zo zeiden ze tegen mij. Dat is ook de reden, dat ik een beëindigingsbrief heb geschreven. Ik heb geen bericht terug gehad, dus ze kunnen er niet meer komen aanzetten.

    O, wat een stumperds zeg! Omdat jij protesteert tegen de bureaucratie, in feite hun slechte werkhouding, ben jij minder stabiel. Zouden ze dat ook tegen hun accountant zeggen? Ik denk, dat ze dan stront aan de knikker hebben. Dit riekt naar intimidatie.

    Iedereen, die dingen op een rijtje kan zetten, kan een administratie voeren. Daar wordt veel te lastig over gedaan. Het kan alleen zijn, dat je ergens komt, waar het een zooitje is (doordat andere “hoogopgeleide” mensen geen administratie kunnen voeren), waar het op sociale vaardigheden aankomt om jezelf staande te houden. Maar dat is ook vaak niet veel meer dan de kunst afkijken.

    Ja, ze zeiden in de jaren tachtig, dat iedereen, die wil en kan studeren, de kans krijgt, maar ik ben ook tegengewerkt om met de MAVO te stoppen en met de HAVO verder te gaan. Dat vond men een onverantwoorde stap. Mijn moeder heeft er toen voor gezorgd, dat ik de stap toch kon nemen en uiteindelijk ben ik zelfs op het VWO terecht gekomen.

    Ja, zij vinden van wel, dat iedere werkplek passend is. Alles is beter dan een uitkering, vinden ze.

  • Dhr. G.J. Prins

    Ik snap ook niet welke ambtenaar dit bedacht heeft. Men wil je uit de Sociale Dienst maar waar je dan terecht komt dat maakt ze inderdaad helemaal NIETS uit. Ook al werk je op de vuilnisbelt.

    Ik heb in mei dit jaar tegen de consulent gezegt welke curus ik graag zou willen gaan doen en bovendien zouden ze een “beroepstest” van me afnemen. De consulent zei tegen me dat ze erachter aan zou gaan, maar ik moest wel eerst aan het werk. Toen heb ik dus de 2 “gedeelde” banen gekregen met in het vooruitzicht in de toekomst er één te laten vallen en naast de ene baan een cursus te gaan doen. De cursus is tot op heden nog niet goedgekeurd en de test is nog niet aangevraagd. Waarom zul je je afvragen? Antwoord: “Ze zijn er mee bezig…”.

    Ik was het zat en werd onstabiel. Op de 2e werkplek was dit duidelijk te merken en hierdoor hoefde ik daar niet meer terug te komen.

    Ik ben dus weer terug bij af (en dit allen door - zo zie ik dat - het niet houden aan afspraken van de consulent). Bovendien zit ik nu hoogstwaarschijnlijk met de 5 jaar “arbeidsgehandicapt”.

    Vreemde situatie? Zeker. Hoe het eindigd? Geen idee. Wat ik over een maand doe? Geen idee. Kortom m'n leven op een onzeker gaspitje. Dat geen toekomstperspectief heeft wat me aanstaat.

    VRAGEN:

    *Om aan zo'n arbeidongeschiktheid te komen wat is de procedure die je doorlopen hebt, ik neem aan dat de consulent niet kan bepalen of ik “arbeidsgehandicapt” ben. Ik heb hier helemaal geen verstand van. Hoelang gaat de aanvraag over het algemeen duren?

    *Na 5 jaar arbeidsongeschiktheid wat gebeurd er dan. Blijf je hier iets aan overhouden hoe klein ook?

    *

  • Janssen

    Ze hebben zeker een tekort in die sectoren en lokken zo mensen in de val.

    Een beroepstest heb ik ook moeten maken. Het wemelde van de taalfouten en die heb ik van ergernis eruit gehaald. De conclusie was, dat ik corrector moest worden.

    Om een concrete datum vragen en vragen welke stappen voltooid zijn en waar ze nog aan moeten beginnen, als ze zeggen “We zijn er nog mee bezig.” En alle correspondentie naar jou toe laten sturen.

    Vaststellen arbeidsongeschiktheid:

    Daar moet een verzekeringsarts aan te pas komen, maar daar moet je je ook niet te veel van voorstellen. Op het arbeidsbureau wilde ook zo'n chickie weten, wat er nou precies gebeurd was. Toen ik kwaad werd bazelde wat over “een gesprek, dat de verkeerde kant op zou gaan”. Ik laat me ook niet door de eerste de beste tiepmiep uithoren.

    Je kunt weer volledig arbeidsgeschikt worden, maar dat staat los van arbeidsgehandicapt, want dat is een traject. De werkgever krijgt een aantal jaren subsidie, en dat kan niet zomaar beëindigd worden. Tenzij je eigenwijs bent en je eigen weg zoekt. Uitzendbureaus hebben werk zat voor je.