Nee, dat klopt, die krijg je niet in handen, want de werkgever moet die afdragen aan je pensioenfonds. De premie is zo laag, omdat er rekening wordt gehouden met gelijktijdig recht op AOW. Je opbouw zal niet veel zijn.
Ze denken veel te veel in stappen (hele trage van enkele jaren), terwijl de werkelijkheid heel wat turbulenter is. Er zijn heel veel studenten, die hun studie niet afmaken, en goed terecht komen, wat die SOZA-werkers niet begrijpen. En wat ze ook niet begrijpen, is dat iemand een baan kan krijgen in een sector, waarvoor hij niet gestudeerd heeft. Ze gaan echter van het tegendeel uit en beperken mensen zodoende ongelooflijk in hun mogelijkheden.
De term “arbeidsgehandicapt” mag dan modern klinken, maar ik ervoer het als een grove belediging en het werkt ook nog stigmatiserend. Ze hebben absoluut niet door, dat een werkgever er hevig van schrikt. Toen ik dat ter sprake bracht zeiden ze: “Och wat, dan rammelen we wel eens met een zak vol geld.” Die zin heeft me ook ertoe gebracht om de relatie met de bemiddelaars te verbreken.
Zoveel hoef je niet te weten, als je op kantoor werkt. Je moet een beetje met Windows en Office kunnen omgaan. De database van de klanten en het betalingssysteem moeten ze je uitleggen, want dat is voor ieder bedrijf anders. Dat kunnen ze je dus ook absoluut niet via een Arbeidsbureau leren. Je moet een beetje kunnen rekenen en een brief kunnen schrijven.
Het probleem met de WIW is, dat je consulent goedkeuring moet hebben van het GAK, die gaat betalen voor de opleiding en dat ze bedolven zitten onder de aanmeldingen. De consulent, die ik had, was wel een aardige man, maar de opzet van het systeem deugt niet.
Nu ik met cliënten omga leer ik de trucjes die ze gebruiken om je als dienstverlener achter de veren aan te zitten:
Vraag erom of ze de brieven, die ze naar instanties sturen ook naar jouw sturen.
“Hebben wij een afspraak?”, “Welke concrete datum kunt u mij noemen.” ,“Waar wachten jullie dan op?”
Omdat je niet in arbeidsproces zit kunnen ze jou inpakken met loze beloften of “het komt nog wel een keer.”
Je moet proberen om een kantoorbaan te krijgen via het uitzendbureau. Een productiebaantje kun je zo krijgen, dat heb ik ook niet gedaan.
Ik zou daarmee langs een rechtswinkel gaan, om te beoordelen of men jou kan ontslaan, want dat is voor mij lastig zonder dossier. In feite heb je een uitkering en men kan je uitkering beëindigen, als je werk weigert, zoals men dat dan noemt. Maar als er bepaalde beloftes zijn gedaan in jouw richting en men probeert je nu in een richting te duwen, die jij niet wil, weet ik niet of de soep wel zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend.
Men kijkt, voorzover ik het weet hoor, naar je arbeidsverleden. Heb je een baan gehad op HBO-niveau, dan mag je een bepaalde periode werk weigeren op lager niveau. Dan moet je ook MBO-werk accepteren. Is die termijn verstreken, dan moet je alles accepteren. Daarnaast kijkt men naar de mate van arbeidsongeschiktheid. Als jou dus lichamelijk niets mankeert, moet je werk in de plantsoenendienst accepteren. Ze beschouwen voor iemand (in de bijstand tenminste) alle arbeid als passend. Werk in het groen wordt als ongeschoolde arbeid beschouwd.