moe van al die afwijzingen

  • Inky

    Tell me about it…

    Ik ben na 10 jaar met veel verve en succes in diverse functies voor 1 baas gewerkt te hebben, overgestapt naar een nieuwe baan. Daar door een arbeidsconflict met een rat van een baas na nog geen half jaar in de ww terecht gekomen.

    Heb na een jaar solliciteren eindelijk met moeite een baan gevonden waar ik nog maar 3/5 van het salaris verdiende dat ik daarvoor had. Daar was men wederom zeer tevreden over me. Kreeg toen in december 2004 een interessantere baan aangeboden met meer toekomst. Daar starte ik als junior met nog steeds hetzelfde salarisniveau, maar met uitzicht op snellere groei en veeeeel meer kans op ontwikkeling. Kreeg een jaarcontract aangeboden, want het was voor ons beiden een risico.

    Het ging 6 maanden goed. Ik leerde veel bij en had het gevoel aardig op mijn plek gevallen te zijn. Toen kwam er 1 project waarop ze me zowat kopje onder geduwd hebben. En na 7 maanden sta ik alweer op straat… Niet eens een kans om te bewijzen wat ik het wel kan… Begint het kringetje weer opnieuw. Waarschijnlijk tegen een nog lager salaris… En in elk geval met nog meer onzekerheid…. Want de twijfel aan jezelf neemt hand over hand toe. WAT IS ER INGODSNAAM MIS MET MIJ DAT NIEMAND ME WIL!

    Dus ik ga helemaal met je mee in je gevoel. Maar hee: de moed niet opgeven. Uiteindelijk komen we er wel.

    Hoop ik…

  • Inky

    Wat een schofterigheid weer. Unbelievable.

    Ik ben in een sollicitatiegesprek bij een bouwbedrijf ooit getest hoe gevoelig ik was voor seksuele intimidatie. ‘Ik zie dat je in Finland gezeten hebt. Ik spreek ook Fins en met een brede greins riep hij ’ Lullen smullen! ‘ .’

    Nu heb ik best gevoel voor humor, maar dit vond ik toch echt wel wat te ver gaan voor een eerste sollicitatiegesprek.

    En dan moeten wij ons vervelend voelen dat we werkloos zijn en dankbaar zijn als ze ons een baan aanbieden?

    Oh boy… Je zou er bijna echt moedeloos van worden :-)

  • Lessien Elensar

    Het is gewoon kl*te,mijn vriend gaat overal op af…maar word op grond van zijn leeftijd afgewezen:(:((36)

    Vorig jaar heeft ie ontslag gekregen,hij had een mooi baantje als postbezorger…maar zonder enig tekst of uitleg hebben ze hem er uit ge sode@#$%^&*!

    ik snap dat niet,hij had een “zaterdagcontract” maar heeft zich altijd heel flexibel opgesteld,ging de maandag,dinsdag,woensdag,donderdag en vrijdag ook gewoon werken,nam wat wijkjes extra mee om te lopen etc.

    Ging op maandagochtend de telefoon of hij wilde komen werken,zat hij binnen een half uur al op zijn werk!

  • Lessien Elensar

    Tis gewoon moeilijk om aan een baan naar je zin te komen:(