wie kan mij een strohalm aanreiken?

  • Nathalie

    Ik ben inmiddels 10 maanden werkeloos en ontvang een WW uitkering(nu dan ZW) ten hoogte van het bijstandniveau. Ik heb maar een 1 jarige uitkering, ondanks dat ik al vanaf mijn 16de werk, dit zal wel komen omdat ik niet regelmatig heb gewerkt en vorig jaar een lange ziekteperiode heb gehad.

    Nu heb ik van het CWI gehoord dat zij in feite niks meer kunnen doen voor werkzoekende dan wat ondersteuning geven met sollicteren d.m.v. bijeenkomsten.

    Ik ben 3 x uitgenodigd voor zo'n bijeenkomst, ik was daarna 6 maanden werkeloos dus zou in aanmerking moeten komen voor een gesprek met een Chase manager van het UWV voor een eventuele aanmelding bij een reintregratiebureau.

    Dat is niet gebeurd!

    Nu heb ik zelf al weinig vertrouwen in dat soort bureau's, door ervaring van naasten.

    Toch vind ik dat het UWV zich wel erg makkelijk afmaakt.

    Ik zou ook geen recht hebben op omscholing vanwege de 1 jarige uitkering.

    Ik heb dus het idee dat ze mij niet helpen omdat ik toch maar een goedkope werkeloze ben en ze dus liever hun geld willen besteden aan mensen met een langere en of hogere uitkering.

    Dit houd wel in voor mij( een met mij vele anderen), dat ik maar niet verder kom.

    Ik ben 29 jaar, heb wel enige ervaring in de horeca, maar te weinig diploma's, ik ben een vrouw en alleenwonend.

    Ik ben en word door instanties van het kastje naar de muur gestuurd, heb met veel bloed, zweet en tranen(en hoge telefoonrekeningen) eindelijk vangnetregeling, maar kan met wat ik nu ontvang van de WW en van de Vangnet net mijn vaste lasten betalen.

    Door omstandigheden zit ik nu ook tijdelijk in de ZW, ik ben zwaar gestresst door o.a. financiele zorgen.

    Maar i.p.v. dat ik word uitgenodigd voor een gesprek bij een arts of dergelijke, hebben ze de uitkering geblokkeerd, m.a.w. ze helpen mij verder in de stress.

    Nu kan ik mij wel weer beter gaan melden en mij weer storten op het werkzoeken en alles gaan aanpakken wat ik aangeboden krijg, maar ik ben er lichamelijk en geestelijk niet toe in staat!

    Ik ben nl ook bang dat als ik mij nu weer ga aanmelden bij de WW en het CWI ik weer opnieuw door de molen moet en na een maand of 2 moet ik weer door dezelfde molen maar dan die van de Sociale Dienst.

    Alles wat ik tot nu toe hier heb gelezen heeft mij weinig kunnen opbeuren.

    Word er dan helemaal niet geluisterd naar de verhalen van de werkelozen??

    Word er dan helemaal niks bedacht dan alleen maar verder gaan verlagen van de uitkeringen en het moeilijker maken van de regels!?

    50 % van de Nederlanders zitten in de financiele problemen, meerendeels door werkeloosheid…..

    Ik snap het niet meer!

    Kan iemand mij vertellen wat het beste zou zijn dat ik kan gaan doen om hieruit te komen?

    Alvast bedankt

  • blubber

    Ga in ieder geval flink bezuinigen en als dat nog niet genoeg ontstresst, zou ik de bureaucratie en het UWV/vangnet gedoe vermijden en in de ZW blijven totdat je in rustiger vaarwater van de bijstand terecht kan komen. Reken er op dat je daar ook nog wel even blijft voordat je “werkloos genoeg” bent en aan een reïntegratietraject mag beginnen. Wat je rechten zijn op het gebied van keuze van reïntegratiebureau's en opleiding/bijscholing kan je dan in deze periode uitzoeken. Ik raad je aan om daarvoor NIET langs te gaan bij een contactpersoon van de sociale dienst, maar om je informatie op het internet te zoeken en vinden.

    Als je helemaal geen geld ontvangt, klopt er volgens mij iets niet en kan je je recht halen via een rechtwinkel of bureau voor juridische bijstand (of hoe heet dat tegenwoordig). Neem eventueel een kennis of familielid mee die op de hoogte is van je situatie, dit ter ondersteuning. Dat laatste is hoe dan ook altijd handig om niet het gevoel te krijgen dat je “eraan onderdoor gaat”.

  • Sans

    Lieve Nathalie,

    De overheid gaat er helaas van uit, dat mensen, die werkloos zijn, dat zelf schuld zijn en niet hard genoeg zoeken. Behalve dat dit grof is, is het nog iets veel ergers: dom en kortzichtig. Het geldstelsel, zoals wij dit kennen, kent een belonign op oppotten en het uitzetten van schulden, namelijk de rente. Er staat een straf op uitgeven: het mislopen van rente. Werkgevers moeten om aan hun rentelasten te voldoen ieder jaar meer verdienen dan het voorgaande. Van de ene kant heeft dat als positief gevolg, dat er betere productiewijzen komen van de andere kant heeft dat als gevolg, dat werkgevers het liefst geen werknemers in dienst nemen.

    Diametraal daartegenover staan de oude calvinistische waarden als “in het zweet uws aanschijns” en dergelijke dingen, die je allemaal wel kent. Vandaar dat mensen zich drie slagen in de rondte werken en er ook iets voor terugverwachten van hun werkgever. Deze toont echter geen dankbaarheid, maar opluchting, als hij de werknemer niet meer nodig is.

    Wat er nodig is, Nathalie, is niet een verzaemling van eenmansacties van vechten tegen de bierkaai, maar een collectief verzet. Een voorbeeld hiervan is het zo min mogelijk consument willen zijn, zo min mogelijk kopen. Hiermee worden de grote multinationals door de consument helemaal uitgeknepen en op de knieën gedwongen. Zij zijn er de feitelijke oorzaak van, dat jij en vele anderen nu werkloos thuiszit.

  • Nathalie

    Vandaag heb ik de ZW gebeld om nog eens duidelijkheid te krijgen wat er nu aan de hand is.

    Ze konden mij vertellen dat er na mijn telefoontje van vorige week wel een betaling heeft plaats gevonden, maar de reden waarom er een blokkade op mijn naam stond hebben ze niet gegeven, ondanks dat ik duidelijk genoeg erom heb gevraagd.

    Mijn idee is dat ze dus een fout hebben gemaakt en hier gewoon niet voor uit willen komen.

    Wat betreft bezuinigingen, ik hou zo veel mogelijk de hand op de knip, dankszij internetbankieren kan ik mijn inkomens en uitgaven goed bepalen, maar het enige waar ik eigenlijk mee bezig ben is het goochelen met geld.

    Het ene gat vullen met het andere gat.

    Dus wat betreft het consumeren, ik doe er niet aan, ik ben bewust aan het consuminderen, bewust voor mijzelf.