17 Jaar zoek ik al een vaste baan. Tussentijds heb ik, ook om ervaring op te doen, gewerkt als uitzendkracht. Maar tegenwoordig krijg ik de kous steeds vaker op mijn kop. Ben inmiddels 36 jaar en heb in al die tijd nog niet 1x mogen genieten van een vaste baan. Als ik solliciteer hoor ik of helemaal niets meer terug of pas na een maand of 3 dat ik ben afgewezen en dat ze al een ander gevonden hebben. Inmiddels is het geheel nu vastgelopen en zit ik al ruim twee maanden zonder enige vorm van inkomen. Ben inmiddels ook al alles kwijt geraakt… Op mijn rekening heb ik nog welgeteld 0,51 staan. Daar doe ik al twee maanden mee. Mijn moeder helpt van het magere geld dat zij heeft (50 euro in de week met zijn tweeën van doen, is eigenlijk gekkenwerk…)

Ik heb nog twee sollicitaties lopen en zoek nog steeds. Maar niets… Heb van die sollicitaties ook nog niets gehoord, is inmiddels al weer twee weken geleden en ik weet eigenlijk al welke kant die op gaan. Zullen ook wel afwijzingen worden.

Wie zegt dat er makkelijk aan werk te komen is omdat er zat werk is, heeft of een plaat voor het hoofd of is gewoon zelf lekker helemaal safe ingepakt en hoeft zich nergens om te bekommeren.

Ik vraag me af, moet ik na 17 jaar dan toch nog op straat komen? Ik bedoel mijn schulden liegen er inmiddels niet om en ik kan geen kant meer uit als ik geen werk krijg. Uitzendbureau's hebben op het ogenblik nada (sta bij allemaal ingeschreven tot aan 20 kilometer in omtrek, ja dat kost een paar dagen om dat voor elkaar te krijgen…) en bij het cwi zitten ze te bakkeleien over een baan die ik twee jaar geleden had dat ze er gegevens over willen hebben die die werkgever zelf moet invullen, echter dát bedrijf is er inmiddels niet meer en ik weet niet hoe ik de persoon die het zou kunnen invullen voor me moet bereiken. Dus mooi ook nog geen ww…

Alsof alles nog niet genoeg tegenzat ben ik ook nog mijn id-kaart kwijt (gejat, kun je het geloven!) en kan ik geen nieuwe halen, want dat kost voor mijn berekening een vermogen (35 euro is dan ineens een hele week leven)… Dus in feite als ik nu werk krijg… Moeten ze een maand wachten tot ik inderdaad een id-kaart kopie kan leveren. Briljant geregeld in Nederland echt waar.

Laatst kreeg ik nog een afwijzing, omdat ik buiten de 15 kilometer grens woon, had te maken met die pracht van een nieuwe regeling op de kilometer vergoedingen… Ergo… Ik ben op het ogenblik best wel pissed… Dat moge duidelijk zijn. Maar wat doe je eraan? Niet veel meer… Tenzij iemand hier nog een goed idee heeft voor me waar ik nog niet aan gedacht heb……….

Groetjes,

Gandr…