Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Henriette
Tja, het UWV had me al gewaarschuwd: wat er ook gebeurde ik MOEST meewerken aan mijn reintegratie traject. Als ik dat niet deed ging het reintegratie bureau klagen, ze rapporteerden dan dat ik ‘lastig’ was. Ik zou dan gekort worden op mijn uitkering.
En jawel, ik heb ondertussen het intake gesprek met het reintegratie bureau achter de rug. Het werd een gesprek om nooit te vergeten.
Als eerste werd mij medegedeeld dat de ‘adviseur’ niet telefonisch te bereiken was, ze had het te druk om de telefoon op te nemen. Ach en nu we het er toch over hadden: dossiers (die bedoeld zijn om een intakegesprek voor te bereiden), las ze niet. Ze vormde haar eigen oordeel wel.
Verder had ik geluk dat ik nog in de ‘oude’ regeling viel, er konden lekker veel ‘produkten’ worden ingezet.Bij de ‘nieuwe’ regeling betaalde het UWV nog maar de helft. Het informatie boekje van het reintegratie bureau was niet ter beschikking, waarom wist ze eigenlijk niet. Bij het cwi was het ook een zooitje.
Daarna vroeg ze waarom ik werkloos was……
Helaas, na haar eerdere mededelingen was ik al stil gevallen, want waar ging het nou eigenlijk over. Dat werd snel duidelijk, mijn cv werd nauwelijks bekeken, naar mijn arbeidsverleden werd al helemaal niet gevraagd. Mijn verhaal was totaal niet interessant voor haar. Het ging uitsluitend over de vooroordelen, vooronderstellingen en waarde oordelen van de adviseur.
Na 45 minuten trok ze de volgende conclusies: ik was ‘cynisch en verbitterd’. Voorlopig kon ik niet bemiddeld worden, zij kon mij niet ‘verkopen’ aan haar collega's. Ik had veel, vooral heel veel produkten nodig, waaronder een sollicitatietraining.
En dat deed voor mij de deur dicht. Ik ben trainer/coach en heb in die hoedanigheid zelf sollicitatie traingen ontwikkeld en gegeven voor verschillende doelgroepen op verschillend niveau.Ik was volledig sprakeloos. Hoezo tijd, energie en geld verspillen?
Tenslotte moest ik een briefje tekenen waarop de produkten waren aangegeven die voor mij van toepassing waren. Het argument: als ik dat niet deed stagneerde het traject en het UWV wilde dat ik zo snel mogelijk aan de slag ging.
Ik heb dat briefje, overdonderd als ik was, inderdaad getekend.
Thuisgekomen heb ik even tijd nodig gehad om bij te komen. Daarna ben ik woest geworden. Want ik ken het vak van trajectbegeleider, ik ben er zelf een geweest en ik weet dus heel goed hoe erg mensen het vinden om in een situatie te zitten waar ze zelf absoluut voor hebben gekozen. Hoe haalt iemand het in zijn hoofd om op een zo respectloze wijze met een client om te gaan. En ik vroeg me af wat er gebeurt met mensen die minder weerbaar zijn als ik.Daarom besloot ik het er niet bij te laten zitten. Ik heb een verslag gemaakt van het gesprek en dat doorgemaild naar de fracties van de 2de kamer.Deze week gaat het naar de landelijke dagbladen en andere media. Bij de politiek, zo heb ik ondertussen vernomen, ligt de nadruk op de slechte ervaringen van wao'ers.
WAT MIJ BETREFT IS HET ECHTER OOK DE HOOGSTE TIJD DAT DE WW'ers IN AKTIE KOMEN!!
Als je dus een soortgelijke ervaring hebt meegemaakt,(en volgens mij zijn er heel veel mensen met een verhaal), mail me dan. Ook verhalen over andere instanties zijn welkom. Ik ben van plan om de verhalen te bundelen en te publiceren.
Bij voorbaat mijn dank.
Henriette
