Een update en toch wat vragen nog

  • Mayke

    Hallo weer allemaal,

    Tijd terug hier een verhaal gepost : http://beta.prikpagina.nl/read.php?f=202&i=2953&t=2953 (misschien duidelijker als je dat eerst leest)

    Ondertussen wat dat betreft nog geen verandering.

    De meest vreemde afwijzingen en standaardbriefjes volgen.

    Ik ben nog steeds van mening dat branchevreemd gaan niet werkt, doet hij wel maar dat schijnen ze een ‘lachertje’ te vinden ofzo.

    Om nu een baan te nemen/zoeken onder zijn ww-uitkering vinden we ook niet echt slim. Maar toch de volgende vragen….

    In principe loopt de uitkering nog 9 mnd nu. Daarna zou hij niks meer ontvangen omdat ik nu dus werk en dat inkomen zit op bijstandsniveau….klopt dat?

    Ik kan uiteraard stoppen en hij kan een baan wellicht vinden/krijgen op een normaal salarisniveau, dat lijkt het ons het meest verstandigst dan.

    We hebben nu een duur huis, we willen uiteraard verkopen en kleiner wonen, goedkoper, maar nu in de ww krijgt hij geen andere hypotheek vertelden ze ons.

    Dus zouden we kunnen gaan huren mettertijd.

    Maar wat ik me afvraag he, tuurlijk luxe kun je opgeven, kleiner wonen etc. moet lukken, maar er moeten nu toch vast meer mensen met een gezin zo ‘lastig’zitten?

    Hoe doen jullie dat? Worden jullie daar nooit eens moedeloos van?

    Als ik het reeel bekijk en over 9 mnd. is het nog niet gelukt zie ik het volgende voor me : Van ruim leven en wonen gaan we gewoon de bijstand in of ik blijf werken, zou ik sowieso doen of hij, maar alles verkopen en noem maar op.

    Geloof me voordat ik hertrouwde heb ik met 3 kids 2,5 jaar in de bijstand gezeten dus weet wat dat is.

    Soms denk ik joh we verkopen nu gewoon alles, gaan huren aan de andere kant van het land en we zien wel waar het schip strand….

    Wat is nu toch wijsheid he??

    Hoe gaan andere gezinnen met dit soort dingen om?

    Graag reacties als het kan…helaas van de beheerder hier geen reactie toendertijd terug ontvangen.

    Groetjes,

    Mayke.

  • math

    Ik zou mijn huis in ieder geval nog niet verkopen. Dat kun je altijd nog.

    Daarbij, je veronderstelt dat je iets zult kunnen gaan huren. Op bijstandsniveau?

    Ik woon in het zuiden van het land waar nog genoeg gehuurd kan worden, maar de wachttijden bedragen nu al 2 jaar en langer of je moet een voorkeursregeling via de sociale dienst moeten verkrijgen en dan nog kan dat nog geruime tijd duren.

    Voor hetzelfde geld krijgt je man vandaag of morgen wel een baan met nieuwe vooruitzichten en dan heb je je schepen achter je al weer verbrand.

    Ik zou het er voporlopig op aan laten komen. De bank kan wel een tijd wachten op zijn geld. Uiteindelijk is het de bank er om te doen dat zij haar geld krijgt al is het dan wat later en met de nodige boeterente die je dan op de koop toe neemt. Als het er uiteindelijk op aan komt kan ook de sociale dienst een regeling treffen om je huis aan hen te verkopen zodat zij de hypotheekkosten voorlopig voor hun rekening nemen. Dat moet je met die mensen bespreken in een open gesprek. Er zijn wellicht nog andere mogelijkheden. Gedwongen verkopen kun je altijd nog. Schulden heb je uiteindelijk toch al genoeg. Daarbij, van een kale kip valt niet veel te plukken en dat weet de bank verduveld goed.

    Laat je de kop niet op hol brengen en ga eens goed na wat de mogelijkheden zijn en laat je niet op stang jagen door allerlei indianenverhalen.

    De tijden zijn moeilijk genoeg zowel voor je man maar ook voor jou zelf. Blijf aan je eigen relatie werken ook in deze moeilijke tijden want die komt gegarandeerd steeds meer onder druk te staan.

    Ik kom net terug uit het oosten van ons land . Het lijkt wel of half Drenthe en Overijsel te koop staat! Halve straten staan te koop. En jij wilt daarheen? Ga er eens een paar dagen naar toe en laat dat eens op je inwerken. Geen grote industrie, enkel landbouw en veeteelt die de laatste jaren ook zeer zwaar weer hebben gehad, mensen die hun bedrijf noodgedwongen verkopen bij gebrek aan een opvolger, jeugd die de dorpen en kleine steden ontvluchten en massaal naar het westen gaan.

    Bezint eer ge begint zegt een spreekwoord en het is een waarheid als een koe.

    Ik wens je veel wijsheid en sterkte toe in je besluitvorming.

  • Mayke

    Hoi Math,

    Tof je reactie!

    Je hebt ook helemaal gelijk met wat je schrijft.

    Ik moet idd niet naar al die indianenverhalen luisteren.

    Tijd lost ‘gelukkig’ altijd alles nog op.

    Het belangrijkste is dat we bij elkaar zijn en gezond, en dat is gelukkig ook zo.

    Uiteraard is er een ‘druk’, maar ik moet je zeggen dat we samen die ‘druk’ hebben.

    Gelukkig.

    En ach vandaag of morgen plaats ik gewoon een bericht hier dat het gelukt is.

    Maar wat jij beschrijft is wel reeel en duidelijk, thnx.

    Groetjes.