ontslag en ww/ziektewet

  • jazzy

    februari 2003 ben ik arbeidsongeschikt geworden. Ik ben toen zelf naar de Arbo-dienst gegaan,om een oplossing te zoeken voor de problemen die ik ondervond mbt het werk. Arbodienst en ik zijn tot de conclusie gekomen dat ik psychologische hulp zou krijgen,deze zou door de werkgever betaald moeten worden. Een paar dagen daarna kreeg ik van de Arbo-dienst een telefoontje dat het niet door ging omdat mijn werkgever dit te duur vond en ook vond hij dat mijn prive-problemen niets met het werk te maken had. De arbodienst was het daar niet mee eens. Hij vond wel degelijk dat prive en zakelijk met elkaar te maken had. Maar ik moest mij er toch maar bij neerleggen. Dat heb ik dus gedaan. Toen ik opnieuw een afspraak had met de arbodienst ben ik naar mijn werk gegaan om gedeeltelijk aan de slag te gaan voor 65% Daar kreeg ik die zelfde dag te horen dat ik zou worden ontslagen. Ik weigerde dit en heb gevraagd of ze een functie hadden binnen het bedrijf. Doordat PZ zag dat ik emotioneel ontdaan was,vertelde hij dat hij hier even niet op zou reageren. En dat ik naar huis kon gaan met zijn toestemming.

    Werd op non-actief gesteld en mijn loon werd doorbetaald.

    Ik heb een paar dagen daarna gelijk een brief aangetekend verstuurd dat ik dan graag in aanmerking zou komen voor een andere functie binnen het bedrijf. Zijn antwoord was dat het niet mogelijk was. Terwijl er wel vacatures op internet stonden. Ook mijn collega/vriendin vertelde dat er plaats op een andere afdeling was.

    Toen ik een week daarna weer een afspraak had,vertelde PZ dat er geen mogelijkheid was voor een functie binnen het bedrijf. Zij gaven mij een voorstel. Maar ik wilde niet weg,ik wilde daar blijven werken. Ik heb toen een advocaat ingeschakeld of hij niet iets kon doen. Ook hij heeft het geprobeerd om te zorgen dat ik dienst kon blijven,maar ook hij kreeg niets voor elkaar. Zij hebben toen een voorstel ingediend. Ik noem dat een doekje voor het bloeden. Want het bedrag stelt niets voor in vergeleken wat voor ellende je krijgt. Ik wilde niet,maar mijn advocaat drong erop aan dat ik wel moest. Hij zei dat een rechter altijd tot ontbinden gaat, ook al ben je ziek. Want als het tot een rechtzaak zou komen,dan zou ik mijn eigen proceskosten moeten betalen. Dat zei hij. En ik wist echt niet waar ik dat geld vandaan moest halen. Mijn advocaat is op dat voorstel ingegaan. Hij zei dat het via pro-forma zou gaan en dat ik in aanmerking zou komen voor een ziektewet ww. Omdat ik niet in staat ben om te werken.

    Ze hadden inmiddels alles gedaan om mij eruit te krijgen. Ik zou volgens hen niet functioneren. Terwijl ik hier al 5 jaar werk en nooit hier iets over gehoord heb. Ook niet in mijn functioneringsgesprekken. Er stond alleen dat ik een moeilijke periode achter de rug had en dat ik daardoor het iets minder ging met mij. Maar dat het nu wel goed weer ging. Ook hele andere rare dingen zoals dat ik heel veel internet,zelfs tijden mijn afwezigheid moet ik hebben ge-internet. Voor de rest zochten ze nog meer dingen om mij mee te slaan. Maar dat waren echt van die kleine lullige dingetjes,waar je echt niet kan aantonen dat iemand niet functioneert.

    Vandaag ging ik dus het CWI. Maar die zeiden dat ik niet in aanmerking kom voor een W.W. omdat ik ziek ben. Door de toestand kan ik echt niet meer volledig werken. Heb lichamelijk/geestelijke klachten en ben aan de Zoloft (anti-Depressiva) om mij zelf een beetje in leven te houden. Ik heb volledig mijn vertrouwen in de mensen verloren.

    Mijn advocaat die mij een oor probeert aan te naaien en mijn werkgever die mij eruit wil gooien.

    Het ontslag zal in juli plaats vinden. Maar ik zit in de ziektewet en kan dus voorlopig niet werken. Ik kom niet in aanmerking voor een w.w. Ik moet toch straks een inkomen hebben? Is het mogelijk dat het UWV iets kan doen.

    Mijn werkgever heeft namelijk verzuimd om een re-integratieplan op te stellen. Als ik misschien in de w.a.o. kom dan heeft hij hier zeker aan meegewerkt dat ik niet weer gedeeltelijk aan het werk ben. . Mijn werkgever heeft nooit een plan opgesteld dat ik eventueel na mijn ontslag weer aan het werk kan. Ook hebben zij mij nooit verder geholpen om te zorgen dat ik wel zou functioneren. Helemaal niet. Zij hebben niets op schrift staan. Ik heb in ieder geval op schrift staan dat ik iets wilde doen aan re-integratie.

    Ikzelf heb in wel in ieder geval geprobeerd om iets te doen. Maar helaas dat wilde de werkgever dus niet.

    Kunt iemand iets vertellen wat ik zal moeten doen.

  • jazzy

    oja, Wat ze wel hadden gezegd aan de Arbo dat ik maar bij mijn huisarts moest melden. Ik zou dan naar het RIAGG worden gestuurd. Maar daar heb ik een aantal jaar geleden elende gehad. Ze vroegen mij of ik geen zelfmoord had ondernomen. Mijn moeder heeft in mijn kleutertijd 2x een zelfmoord poging willen doen. Daarom zou ik dat nooit doen. Toen zeiden ze dat ik mijn probleem niet ernstig genoeg waren. Verder is er bij het RIAGG een enorme wachtlijst. Iets wat de bevordering van mijn re-integratie-plan ook niet meewerkt. Tevens liep ik al bij een fysiotherapeut. Een psycholoog via mijn werk,zou betekenen dat ik snel aan de slag had gekund. Maar mijn werkgever ketste dat af.

  • DePeter

    Jammer voor je, ik kan je helaas niet helpen maar je kunt je vraag ook eens op deze link neer zetten, http://beta.prikpagina.nl/list.php?num=844

    Denk dat daar mensen zitten die je zeker kunnen helpen, trouwens heb je Rechtsbijstand?? zoja, dan stuur die er op af, en anders de Vakbond als je daarbij bent aangesloten.

    Succes en sterkte

    grtzzzzzzzzzzz