Regering houdt armoede bewust in stand

  • henk

    Regering houdt armoede bewust in stand

    Door de werkloosheid te laten oplopen neemt de krapte op de arbeidsmarkt af en dat drukt de lon

    Oktober 2002

    Door: Roeline Knottnerus

    Het moet meer lonen om te gaan werken. Maar tegelijkertijd mogen de salarissen niet te veel stijgen. Toch wil de regering koste wat kost de prikkels tot werkaanvaarding verbeteren. Dus wordt er beknibbeld op de inkomenspositie van uitkeringsgerechtigden. De sociale minima zullen de gevolgen van het nieuwe beleid flink in hun portemonnee gaan voelen. De arbeidskorting van de werkenden wordt verhoogd. Mensen met een uitkering hebben hier niets aan. Andere sociale premies worden voor werkenden en werkgevers verlaagd. Wederom profiteren de uitkeringstrekkers niet mee. Toch stelt de regering zonder blikken of blozen in de sociale nota dat de lasten evenwichtig verdeeld moeten worden en de laatste inkomensgroepen worden ontzien. Maar daar wordt een kanttekening bijgeplaatst: het mag niet ten koste gaan van de bestrjding van de armoedeval. En daar zit een forse adder onder het gras. De armoedeval is het verschijnsel dat uitkeringsgerechtigden er vaak nauwelijks op vooruit gaan als ze gaan werken, doordat ze dan niet meer in aanmerking komen voor allerlei inkomensondersteunende maatregelen. Het kabinet wil daar iets aan doen. Een goede zaak zou je zeggen, ware het niet dat men dit vooral wil doen door die inkomensondersteunende maatregelen sterk terug te schroeven. Zo mogen gemeenten geen categoriaal inkomensbeleid meer voeren. Dus geen beleid meer dat erop gericht is om de minima als groep een steun in de rug te geven zoals bijvoorbeeld een eenmalige uitkering voor mensen die langer dan drie jaar op een uitkering zijn aangewezen. Het kabinet wil wel de armoedeval oplossen, maar de armoede zelf wordt niet aangepakt. Dat het bijstandsnivo onvoldoende is om van rond te komen heeft het NIBUD deze zomer nog eens berekend. Met name gezinnen met kinderen komen enkele honderden euro's per maand tekort. De koopkracht van de minima is verder onder druk komen te staan door de extreme prijsstijgingen voor de eerste levensbehoeften onder andere veroorzaakt door de invoering van de euro. Steeds meer huishoudens op het minimum hebben te maken met ernstige schulden. Maar de regering wil uitkeringsgerechtigden de komende tijd financieel de duimschroeven alleen maar verder aandraaien. De afhankelijkheid van een uitkering moet worden ontmoedigd en beperkt.

    Tegelijk wil de regering het aanbod op de arbeidsmarkt vergroten. Er moeten niet alleen vrouwen en allochtonen aan een baan worden geholpen, ook ouderen moeten als het aan Balkenende en de zijnen ligt, langer doorwerken. Werklozen van 57,5 jaar en ouder krijgen een sollicitatieplicht opgelegd. Wie wordt ontslagen krijgt minder lang recht op een WW-uitkering. Alleen volledig en duurzaam arbeidsongeschikten krijgen nog recht op een WAO-uitkering; ieder ander die door een arbeidshandicap niet kan blijven werken belandt vroeg of laat in de bijstand. Met een sollicitatieplicht. Zo lijkt het hele beleid er vooral op gericht om steeds meer mensen op zoek naar werk te krijgen. Of dat werk er vervolgens ook is daar lijkt de regering veel minder om te malen: er wordt in de sociale nota met geen woord gerept over beleid om de vraag naar arbeidskrachten te stimuleren. Volgens de vakcentrale FNV is het kabinet met dit beleid zelf rechtstreeks verantwoordelijk voor tenminste de helft van de 100.000 werklozen waarmee de werkloosheid volgend jaar naar verwachting zal oplopen. Allerlei subsidieregelingen die werkgevers moesten stimuleren om laag geschoolde mensen of langdurig werklozen aan te nemen worden afgeschaft. Bij de WIW en ID banen worden er 15000 mensen weg bezuinigd waarbij al is ingecalculeerd dat 5000 van deze arbeidskrachten direct in de bijstand terugvallen. Dat ontlokte GroenLinks de cynische reactie dat wat een enkeltje arbeidsmarkt had moeten worden nu verwordt tot een retourtje bijstand. De regering geeft ook volmondig toe dat het beleid in de eerste plaats gericht is op stimulering van het arbeidsaanbod en niet op het stimuleren en creëren van arbeidsvraag.

    En waarom is het kabinet er zoveel aan gelegen om al die mensen de arbeidsmarkt op te jagen zonder ze verder een reëel perspectief op werk te bieden? Het is heel simpel; door de werkloosheid te laten oplopen neemt de krapte op de arbeidsmarkt af en dat drukt de lonen. Dat komt de concurrentiepositie en de winstgevendheid van de bedrijven ten goede. Volgens de Economist van deze week is Nederland nu al het aantrekkelijkste land ter wereld om als multinational in te investeren. Toch vindt deze regering het belangrijker om de lonen laag te houden dan om de stijgende werkloosheid te keren, laat staan armoede te bestrijden. Aan de vruchten herkent men de boom.

  • Jan

    Wat zie je voor mogelijke oplossingen?

  • Sip

    Zoals gebruikelijk bij dat soort onzinnige postings die getuigen totaal geen inzicht in politiek te hebben, de VVD de schuld geven

  • Hans

    Als ik daarvan overtuigd zou zijn, zoals jij, zou ik ZEKER een baan gaan zoeken. In de wetenschap een profiteur te zijn, kan ik me nog voorstellen, dat mensen er vrede mee hebben, maar in de wetenschap misbruikt te worden als reservekracht zou ik nooit ofte nimmer aan de kant gaan zitten.

    Op macroniveau kan je bewering best kloppen, maar geen enkele overheid legt je een strobreed in de weg, als je vandaag van je uitkeringsstatus af wil. Niemand zal zeggen: “Pech, Henk, je maakt deel uit van het reserveleger.”

    “De arbeidskorting van de werkenden wordt verhoogd. Mensen met een uitkering hebben hier niets aan.”

    Dus ze gaan er ook niet op achteruit. Is dat het bekende jaloersheidsdenken van de PvdA?

    “De armoedeval is het verschijnsel dat uitkeringsgerechtigden er vaak nauwelijks op vooruit gaan als ze gaan werken, doordat ze dan niet meer in aanmerking komen voor allerlei inkomensondersteunende maatregelen.”

    Het klopt, maar toch heb ik daar een aantal bezwaren bij. Bij de aanvaarding van huursubsidie ga je akkoord met de voorwaarden, die onder andere inhouden, dat je deze kwijtraakt, als je voldoende inkomen hebt. Heb je daar moeite mee, dan hoef je deze niet te nemen.

    Salarissen stijgen doorgaans redelijk, dus veelal heb je het inkomensverlies goedgemaakt. Mensen, die boven de ziekenfondsgrens uitkomen, hoor je ook niet klagen.

    Het belangrijkste bezwaar betreft, dat een gekregen euro hetzelfde wordt gezien als een verdiende euro, omdat ze dezelfde eenheid hebben. Het is als een liter bier met een liter champagne vergelijken (het wordt immers beide in liters gemeten). Henk, laat ik je uit de droom helpen, dat een werkende maar een paar 100 euro meer verdient. Hij verdient zijn hele salaris meer; als je een uitkering hebt, verdien je immers niets.

    “Met name gezinnen met kinderen komen enkele honderden euro's per maand tekort.”

    Waaraan dan, Henk. Wat kopen ze dan niet? Als je letterlijk honderden euro's tekort komt (fors bedrag hoor), dan moet je toch binnen een paar maanden dood zijn. Of bedoel je vakanties en allerlei extra's, die ze niet kunnen kopen. Dat heeft niets met armoede te maken.

    “De koopkracht van de minima is verder onder druk komen te staan door de extreme prijsstijgingen voor de eerste levensbehoeften onder andere veroorzaakt door de invoering van de euro.”

    Dat wordt overdreven hoor. Ik heb vandaag op de markt voor slechts 2,35 8 paprika's, een prei en venkelknol gekocht. Als je goed kijkt, kom je echt wel goedkopere dingen tegen. En het geval wil, dat werklozen daar nu alle tijd voor hebben. Dus dit is een probleem dat voornamelijk bij werkenden terecht komt.

    “Bij de WIW en ID banen worden er 15000 mensen weg bezuinigd waarbij al is ingecalculeerd dat 5000 van deze arbeidskrachten direct in de bijstand terugvallen.”

    Dat heeft ook niet gewerkt. Beter is het de mensen, bij goed functioneren, regulier aan te nemen bij de gemeente.

    “En waarom is het kabinet er zoveel aan gelegen om al die mensen de arbeidsmarkt op te jagen zonder ze verder een reëel perspectief op werk te bieden? Het is heel simpel; door de werkloosheid te laten oplopen neemt de krapte op de arbeidsmarkt af en dat drukt de lonen.”

    Daar zit toch een tegenstrijdigheid in. Als die mensen geen reëel perspectief hebben, neemt het aantal bemiddelbare werklozen niet toe en de krapte dus niet af. Je kunt trouwens een buiten-CAO-loon eisen, dus dat drukken begrijp ik ook niet goed. Ik zal nooit met minder loon genoegen nemen, dan ik nu krijg, Henk. Mensen zijn geen willoze marionetten.

  • Hans

    Over oplossingen heeft hij het nooit.

  • jan klaassen

    sorry maar mijn mening is je ben dom en hebt geen politiek verstand en stinkt.

  • Dirk.D.

    Beste Hans.

    Inderdaad, een van de redenen dat wij een redelijk salaris kunnen verdienen heeft ook te maken dat wij een sociaal vangnet hebben, door dat aan de onderkant van de loonschaal minder mensen aan de slag gaan, kunnen de anderen meer eisen.

    Als het aanbod van personeel omhoog gaat, heb je meer concurentie en is de behoeft bij de werkgevers om meer loon te betalen voor goed personeel ook minder.

    Dus alleen afgeven op “steun trekkers” is niet voldoende om het complexe geheel van werkende en niet werkenden te beschrijven.

    In deze stelling is er inderdaad behoefte aan een “vangnet” voor niet werkenden al zou het maar zijn om te voorkomen dat er “loon erosie” zou ontstaan.

    Maar om nu te stellen dat dit verlagen van de uitkeringen (minder verhogen) nu bijdraagd aan een betere verhouding werkende en niet werkenden durf ik ook te betwijfelen.

    Groet

    Dirk.D.

  • Hans

    Dat slaat nergens op, idioot.

  • WERKENDE MAN

    Ha onze favoriete knuffelpsychopaat is weer terug!

  • WERKENDE MAN

    Jezus Hans.

    Ben een tijd niet geweest maar het lijkt wel of je mijn ideeen over hebt genomen.

    Waar zijn de “hans is zo zielig want hij heeft een uitkering” opmerkingen?