Ministerie van Algemene Zaken
T.a.v. Dhr. J.P. Balkenende
Pb. 20001
2500 EA Den Haag
Betreft: armoede/werkloosheid
14 augustus 2002
Geachte heer Balkenende,
Allereerst wil ik u feliciteren met uw premierschap. En om nu toe ?the point? te komen: ondanks mijn HBO-diploma en intensieve arbeidsbemiddeling heb ik een doos vol afwijzingen en ben ik al tien jaar werkloos. In de wet staat dat na verloop van tijd alle arbeid passend is, een onzinnige regel die door hoge heren is bedacht die zelf niet aan rotwerk moeten denken. Daarnaast heb ik volgens de psycholoog ook nog een lastig karakter waardoor ik niet gemakkelijk in een reguliere baan pas. En zo kom je weer terug bij het arbeidsbureau. Omscholing voor leraar doen ze niet aan mee. Ga maar werken, zeggen ze. Ook had ik een eigen ID-voorstel geformuleerd. En nu blijkt opeens dat er geen ID-banen meer verdeeld worden. Dat moet mij weer overkomen. Ook had ik nog een sollicitatiegesprek in de zorg. Maar daar moet je wel geschikt voor zijn natuurlijk. En er waren 16 gegadigden, dus hoezo krapte? Ik heb ook gesprekken met B&W gehad, inclusief ooit met ex-burgemeester Patijn toen ik nog in Amsterdam woonde. Maar zij zijn narcistisch en alleen geïnteresseerd in hun foto in de krant. Ze doen toezeggingen en je hoort er nooit meer wat van.
Ik pieker me suf wat ik nu nog moet. Vrienden zeggen: ga het land uit en begin elders opnieuw op een ecologische boerderij of zo. Misschien moet ik dat maar proberen ja. Maar het is eigenlijk te gek om los te lopen. Daarbij word ik door de sociale dienst als vee behandeld. Een verkeerde kleur trui dragen is al bijna fraude. Maar de enige misdaad die ik heb begaan is dat ik geen kruiwagen heb die me verder kan helpen. Het is zeer frustrerend om te zien hoe anderen hun baan soms op een presenteerblad krijgen aangeboden zonder dat ze er iets voor hoeven te doen. Tegen mij zeggen ze: je moet meer initiatief nemen anders wordt het nooit wat. Maar dan vraag ik wie de meeste afwijzingen heeft. En dan zeggen ze soms ook nog: dan doe je toch iets fout. Want nog steeds worden velen, waaronder ik gewoonweg niet aangenomen door de werkgevers. Dat wil er nog steeds niet in bij de massa.
Ik ben bijna 38. Moet ik dan de rest van mijn leven in de gevangenis van de bijstand blijven zitten, cq rotwerk doen? Ik heb mij alles ontzegd om mijn opleiding af te ronden en fatsoenlijk werk te vinden. Misschien moet ik nog wel eens het criminele pad op om mijn hoofd boven water te houden. Op dit moment ben ik al georganiseerd in de Euromarsen, een Europese beweging die zich verzet tegen werkloosheid en sociale uitsluiting. Wij schoppen niet tegen het systeem maar strijden op een vreedzame manier voor het recht op een fatsoenlijk bestaan. Want vroeg of laten zullen de mensen die nu nog wel werk hebben werkloos worden of er hoe dan ook achter komen dat hun bestaan wordt bedreigd. De MKZ-crisis was namelijk al een voorproef van hetzelfde destructieve mechanisme in onze samenleving dat nu ook de werklozen treft met dit verschil dat mensen geen koeien zijn en zich gaan organiseren. Ik hoop dan ook niet dat het in Nederland dezelfde kant opgaat als in Amerika waar de bijstand is afgeschaft en de strijd tegen de zogenaamde Welfare Reform inmiddels de Senaat heeft bereikt. Laat Amerika een waarschuwing zijn en geen voorbeeld.
Zover zit ik er echter niet vanaf want de sociale dienst verplicht me opeens om psychische hulp te accepteren tot ik eindelijk aan het werk kan. Nooit was er iets met me aan de hand maar nu het slechter gaat, trekken ze dit soort troeven tevoorschijn. Na tien jaar baanloosheid laten ze je nog steeds niet met rust. Een harder bewijs van een doorgedraaid arbeidsethos is bijna ondenkbaar. Recent was ik voor het eerst sinds 10 jaar fatsoenlijk op vakantie en nog wel op Tenerife, dit op kosten van mijn ouders terwijl ik al eeuwen het huis uit ben. Toen ik daar zo liep dacht ik: dit zouden alle werklozen moeten meemaken in plaats van zinloze arbeidsbemiddeling en gemanipuleer van de sociale dienst te moeten verduren. De vermoeidheid slaat ook toe vanwege de spagaathouding waarin ik zit. Hulpverleners zeggen dat ik mijn eigen rol in de samenleving moet vinden als schrijver en kunstenaar terwijl de sociale dienst wil dat ik aan het werk ga. Het is jammer dat mensen die geen onmiddelijk economisch nut opleveren niet met rust worden gelaten, cq als bandieten worden behandeld.
Mijn concrete vraag aan u is of uw regering de uitkeringen netto wil verdubbelen en de lonen van gesubsidiëerde arbeid verhogen. Het kan toch niet zo zijn dat ik en een heleboel lotgenoten met mij, ten onrechte gestraft worden met levenslange armoede. Daarnaast denk ik aan een versterking van uw invloed op de bedrijven, herziening van het begrip Passende Arbeid en afschaffing van de achterhaalde sollicitatieplicht. In de 21-ste eeuw zullen we toch niet met een Middeleeuws instrument de arbeidsmarkt te lijf gaan. De bijstand is niet alleen een vangnet voor werklozen maar biedt ook bescherming tegen uitbuiting. Terecht dat werklozen liever zolang mogelijk in de bijstand blijven dan dat ze zich overgeven aan de grillen van de werkgevers.
Verder komen de armen op elke bladzijde in de bijbel wel voor. Jezus kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk zorg voor hen is. De komende jaren zullen uitwijzen of u echt christen bent of satanist. U heeft namelijk wel erg snel de duurste straaljager in de geschiedenis in de wacht gesleept, een politieke daad die er bij weinig werklozen ingaat. Ik hoor u om de haverklap over euthenasie en abortus kletsen en misschien kunt u met dezelfde gedrevenheid achter de uitkeringen gaan staan. Dat zal u zeker een ereplaats in de hemel opleveren. Tenslotte zal het u niet verbazen om te horen dat ik niet op u gestemd heb. Het ontgaat me ook waarom u als Christenpartij een coalitie aangaat met mafiose partijen als de VVD en de LPF. Uiteraard gaat het om een politieke kwestie. Omdat de massa dom en blind is en op de verkeerde partijen stemt moet een kleine groep bloeden in armoede. Dat is toch niet christelijk? Tot zover,
hoogachtend en ingegeven door de