Op zich een stelling waar weinig tegen in te brengen is. Doorredenerend kom je dan uit bij een sociale bovenlaag die kan doen en laten wat haar belieft. Politiek vertaald kom je dan uit op een dictatuur zoals dat in zovele landen in de wereld het geval is. Of in een democratie als de Verenigde Staten waar enkel het recht van de sterkste zegeviert. De minder bedeelden in de samenleving hebben het er stukken slechter dan in deze contreien. Vraag is of dat de bedoeling moet zijn.
Links heeft in dit land altijd een rol gespeeld die opkomt de sociaal zwakkeren in onze samenleving. Mede doordat links en rechts afwisselelnd aan de macht is en dat kabinetten in dit land altijd gebaseerd zijn op samenwerkingsverbanden met meerdere partijen, zorgt ervoor dat er een zeker evenwicht bestaat tussen hetgeen de sociaal zwakkere onderklasse wil en wat de hogere bovenklasse wil en kan bieden. Dat maakt de sociale samenhang hier in Nederland maar in zijn algemneenheid geheel West Europa zo uniek.
O ja, sommigen zullen zeggen dat het beter kan en dat verdeling altijd naar boven afgerond moet worden. Een natuurlijk links streven net zoals rechts zal beweren dat er zo veel mogelijk geld verdiend moet worden en dat de kosten besparingen zo optimaal mogelijk moeten worden. Met kostenbesparingen zijn hier uiteraard de lonen mee bedoeld.
Ik zal links niet minachten, waarom? Omdat de uitgangspunten anders zijn? Ik ben met je eens dat individuen niet streven naar gelijkheid althans niet de meerderheid. We kunnen streven naar een wereld vol vrede maar dat is een utopie. De geschiedenis wijst uit dat zo'n wereld niet bestaat. Ook onze medeaardbewoners de dieren kennen dit beginsel niet. Vrede is slechts mogelijk als er een bepaald evenwicht in stand gehouden kan worden.
We schreeuwen van de daken dat er geen oorlogen van enig formaat meer worden uitgevochten vandaag de dag, maar is dat wel zo? Er zijn sinds WOII meer oorlogen ontstaan en uitgevochten dan ooit te voren in de wereldgeschiedenis. Met passifisme bestrijdt men deze oorlogen niet. Ik heb geen enkele illusie dat er geen grote wereldconflicten meer zullen uitbreken. Ik ben er zelfs zeker van de vraag is alleen maar wanneer?
De democratie heeft zich hier met name in West Europa het best bewezen. De kracht van de democratie is nog altijd dat een meerderheid rekening moet houden met wat een minderheid wil. Een meerderheid van 51% wil nog altijd zeggen dat 49% het niet eens hoeft te zijn. Of dat nu een rechtse of linkse meerderheid is, dat wil niet veel zeggen. Vroeg of laat komnt het moment dat links of rechts door de ander overvleugeld wordt of zelf gedwongen wordt samen te werken.
De keerzijde van de medaille is dat de kracht van de democratie tevens de achillespees is van die zelfde democratie. Minderheden die zich niet houden aan de democratisch gekozen wetten en voorschriften en deze aan huin laars lappen, krijgen alle mogelijkheden om te doen wat hen goeddunkt en vervallen in een bepaalde vorm van anarchisme. Het antwoord van de democratie is tot nu toe gedogen geweest. Het mag eigenlijk niet maar het kost zoveel inspanning om bepaalde misstanden tegen te gaan, laten we het maar gedogen.
De grens van het toelaatbare is inmiddels al lang bereikt en zelfs naar mijn idee overschreden. Het zal de democratie zelf moeten zijn die hier een antwoord op zal moeten gaan formuleren. Iedere partij links, rechts en centrum heeft daarbij zijn eigen verantwoordelijkheid.
Wat mij betreft mag iedereen daar via zijn eigen visie zijn mening over vormen en geven. Minachting voor andermans ideeen past daarin, wat mij betreft, niet.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
