Beste Math en anderen,…..
Sinds 1 maart 2002 ben ik werkloos. Reden is dat ik een
jaarcontract heb bij dit gerenomeerde bedrijf, maar
daar lag het niet zozeer. Men had met re-organisatie te
maken, bezuinigingen en er wordt nauwelijks winst gemaakt.
En het bekend spel van last-in first-out geldt dan hier ook.
Daarnaast wordt er bij mijn afdeling veel vuile
politieke-spelletjes gespeeld. Men wees elkaar aan voor rotte
vis, maar de kern van het probleem wordt niet aangepakt.
Mede-collega's zien het ook, maar er wordt niks aangedaan.
Ik heb geprobeerd om met de hoge baas te praten, heb zelfs
een brief naar hem gestuurd en een CC-tje naar het HRM.
Ik heb van het HRM gelijk gekregen, maar er wordt verder
niks aan gedaan. IK heb zelfs geen enige feedback gekregen!
Door al deze ontwikkelingen ben ik woest, misleid, verraden,
overdonderd en ontstemd en het zal uiteindelijk niet goed
zijn voor mijn gezondheid!
Ik heb me bij neergelegd en heb gelaten wat het was…nu ben
ik sinds 1 maart 2002 werkloos, wat nu zou je zeggen, het zou
zeker geen probleem kunnen zijn, zeker iemand met een
IT-achtergrond als ik. Niks is minder waar. Ik ben sinds 1 maart
“gericht” aan het sollicteren op de betreffende vacatures welke
passen binnen de functieomschrijving,functieinhoud etc. Op 1 punt
na, als het gaat om mijn werkervaring vragen de meeste bedrijven
min.3 jaar werkervaring voor die specifieke functie. Jammer
voor mij want mijn ervaring voor die betreffende functie
is ongeveer 1,5 jaar. Maar dat zou geen probleem kunnen zijn,
denk je, maar toch is het zo…
Tot nu ben ik afgewezen op grond van:“geen passend vacature voor U”,
“geen aanknoppingspunten gevonden”,“het liefst 3 jaar en meer”.
De solliciatie die ik heb gedaan waren zowel bij Profit- als non
Profit instellingen, en daarnaast ook bij andere ICT-bedrijven.
Alle sites op internet binnen werkpagina.nl heb ik ze allemaal
doorgespit van: Askjim, clickwork, intermediair, momsterboard,
Stepstone e.a.
Ik zit ook nu niet te wachten om WEER een “open sollicatie” te
beginnen, nu zelfs blijkt dat bij “gericht solliciteren” geen
enkel effect heeft. Betekent overigens niet dat ik moet opgeven,
maar hoe langer ik word afgewezen, hoe meer ik moedeloos word.
Mijn motivatie gaat daar onderlijden, daarnaast moet ik uitkijken
dat dit niet ten koste gaat van mezelf (mezelf onderuit halen en
voor een mislukkeling uitmaak) en mijn relatie (wat
eigenlijk, door al deze ontwikkelingen erbij nog is verslechterd).
Ik kan de laatste tijd niet meer beheersen en maak ruzie met
mijn naaste omgeving!
In de Intermediar van vorig week (week 17) heb ik een artikel gelezen
over “werkloosheid hoogopgeleiden stijgt sterk”, op pag. 17!
Bij het lezen van dit artikel, maak ik nog meer zorgen!
Ik citeer op je eerder geplaatste bericht hier op de prikbord:
"Voor minder ga je zeker niet werken.
Je bent of wordt selectief. Ben je te lang uit de running,
dan kun je het helemaal vergeten. Bij voldoende werkaanbod
in de branche zal een HR manager zich ongetwijfeld afvragen
waarom iemand met een bepaalde opleiding en achtergrond
geen werk heeft. Hoe langer je thuis zit, hoe minder
je kansen worden aan de slag te komen in een bepaalde
functie en dito salaris."
Conclusie: nog meer nachtmerrie voor me!
Math en anderen, hebben jullie misschien een advies/tip/steuntje
in de rug om mij weer positief bij te brengen en met goede moed
weer er tegen aan te kunnen werken…..ik ben depressief!!
Groet,
E