Verklaring van Brussel van de Europese Marsen tegen werkloosheid,

bestaansonzekerheid en uitsluiting

VOOR EENHEID IN ACTIE VAN DE EUROPESE SOCIALE BEWEGINGEN

1- De sociale bewegingen die zich verzetten tegen het Europees neoliberaal

beleid staan de komende maanden voor belangrijke uitdagingen. Krachtige

antwoorden zijn nodig, en die antwoorden moeten naar elkaar toe groeien. De

Europese Top van Nice heeft een nieuwe dynamiek op gang gebracht die Europa

tegen 2004 een nieuw gezicht kan geven: invoering van een grondwet voor de

Europese Unie, uitbreiding naar het Oosten, en een nieuwe afbakening van de

bevoegdheden tussen het Europees, het nationaal en het gewestelijk niveau.

2 - De economische en sociale politiek van de Europese Unie kiest duidelijk

voor de belangen van de heersenden en van de kapitalistische groepen, en

tegen die van de grote meerderheid van de bevolking, te beginnen met de

loontrekkenden en de mensen zonder baan. Deze neoliberale koers blijkt meer

bepaald uit een beleid van gedwongen tewerkstelling tegen slechte

arbeidsvoorwaarden (“workfare”), de ontmanteling van sociale

verworvenheden, de privatisering van de openbare diensten, repressie tegen

de sociale bewegingen, inperking van het recht op vrije meningsuiting en

vrij verkeer, de bevordering van precaire jobs, en het uitbouwen van een

Europese arbeidsmarkt.

3 - Het “Handvest van de grondrechten van de Europese Unie” werd in Nice in

december 2000 weliswaar niet formeel aangenomen, maar wordt toch

voorgesteld als een mogelijke preambule voor een Europese Grondwet. Maar

dit Handvest is niet meer dan een catalogus van wat de Conventie aan

bestaande rechten heeft willen handhaven. Het Handvest bevat geen enkele

gevoelige verbetering, en vormt een achteruitgang tegenover wat bestaat aan

rechten in talrijke lidstaten. Het Handvest bevat bv. niet het recht op

uitkeringen (pensioenen, werkloosheid, minimuminkomen). Indien het Handvest

zoals het nu voorligt op de een of andere manier wordt aangenomen en kracht

van wet krijgt, dan wordt het een steunpunt voor nieuwe sociale

achteruitgang, en zal het een nivellering inluiden naar beneden.

4 - De Europese Raad van Goteborg van juni 2001, en daarna die van Laken -

Brussel in het tweede semester, zullen deze opmars van het liberalisme

verder zetten, indien wij geen stem verheffen om krachtig genoeg te

protesteren. De overgang van twaalf lidstaten naar de Euro begin 2002 vormt

een nieuwe etappe.

5 - Om deze opmars te stoppen is het dringend noodzakelijk dat de sociale

bewegingen van gans Europa de krachten bundelen in een praktijk en rond

doelstellingen die zij samen moeten uitwerken.

6 - Wij stellen voor een proces op gang te brengen van NAAR ELKAAR TOE

GROEIEN van de Europese sociale bewegingen, de vakbonden van loontrekkenden

en boeren, de bewegingen van baanlozen en bestaansonzekere mensen, van

mensen die niet degelijk gehuisvest zijn, bewegingen die zich verzetten

tegen de neoliberale globalisering, de vrouwenbeweging, de jeugd,

studenten, bewegingen van migranten, vluchtelingen, organisaties die

strijden tegen racisme, tegen het fascisme, de milieubeweging,

antimilitaristen, de vredesbeweging en groepen die zich verzetten tegen de

militarisering van de EU, verenigingen die strijden voor allerlei rechten,

en netwerken van onderzoek waar vorsers samenwerken met mensen actief in de

sociale beweging.

7 - De Top van Brussel / Laken in december 2001 geeft een kans stappen in

die richting te zetten. Wij doen enkele voorsellen:

samen een Handvest opstellen met de eisen van de Europese sociale

bewegingen. Dit Handvest zou tegelijk een alternatief zijn voor het

Handvest opgesteld door de Europese instellingen, en een eisenplatform, dat

komende internationale sociale strijd voorbereidt. Voor een sociaal Europa,

voor een andere samenleving, waar men anders leeft en werkt.

de organisatie in Brussel van een eerste Ontmoeting van de Europese sociale

bewegingen, naar aanleiding van de Top van de Europese regeringsleiders in

Laken - Brussel in december 2001.

De organisatie in Brussel van massa-initiatieven tegen het neoliberaal

beleid van de Europese Unie, waarbij de vergadering van de Europese

regeringsleiders wordt omsingeld om - onder meer - de eisen van de sociale

beweging uit te dragen.

8 - Het is inderdaad dringend tijd dat de Europese sociale bewegingen

werken aan een gezamenlijk project en gemeenschappelijke eisen voor een

andere samenleving, om door concrete en gecoordineerde strijd het de

burgers mogelijk te maken het eigen lot in handen te nemen over de grenzen

heen. De marsen en de grote betogingen georganiseerd naar aanleiding van de

Toppen in Amsterdam, Keulen of Nice, en andere Europese strijdbewegingen

van de loontrekkenden, de baanlozen, de vrouwen, de boeren of de mensen

zonder papieren, hebben reeds getoond dat internationale sociale strijd

mogelijk is.

9 - De bestaande netwerken voelen steeds meer de noodzaak aan de sociale

beweging in Europa te laten samenvloeien. Met respect voor de eigenheid en

de verschillen van ieder, uitgaand van wat reeds bestaat, willen we dus een

aanzet geven tot overleg en initiatief gericht op een Europese Coordinatie

van de netwerken, soepel, niet hierarchisch, democratisch en

gedecentraliseerd.

10 -Tenslotte. Het feit zich te organiseren en te handelen in het Europees

kader betekent niet dat men zich terugplooit achter de wallen van het Fort

Europa, en de inzet op wereldvlak onderschat. Integendeel, de politiek van

de Europese Unie is een van de hefbomen van de liberale globalisering. De

sociale bewegingen en de strijd moeten zich dus wereldwijd op elkaar

afstemmen in het kader van de strijd tegen het neoliberalisme, van Seattle

tot Porto Alegre. In deze bewegingen hebben we nieuwe militante krachten

naar voor zien komen, meer bepaald in de jeugd.

Na het succes van de mobilisaties in Seattle, Washington en Praag, heeft

Nice in december 2000 getoond dat het mogelijk is de sociale bekommernissen

in Europa en de beweging tegen de globale liberalisering te bundelen. De

volgende etappen, in Goteborg van 13 tot 16 juni, in Barcelona op 25 / 27

juni 2001, in Genua op 19 / 21 juli 2001 en tenslotte in Laken / Brussel

van 12 tot 15 december 2001 zullen een concrete gelegenheid zijn om dit

samenvloeien te versterken.

Brussel, 22 april 2001

Coordinatie van de Europese Marsen

tegen werkloosheid, bestaansonzekerheid en uitsluiting