langdurig werklozen

  • Hans

    Totdat ze jou willen laten afvloeien en niet meer nodig hebben. Dan zou ik het echt van dapperheid vinden getuigen, dat je jezelf ook een profiteur vindt.

    Je hebt je baan toch ook maar te danken aan het feit, dat doortastende pioniersgeesten het aandurfden een bedrijf te stichten. Dat puur op je eigen conto schrijven, vind ik feitenverdraaiend.

  • Rob

    Hoezo Kim? Ik betaal me scheel aan belasting hoor, profiteren dat doen die Turken die nooit geboren kinderen aangeven bij de svb voor kinderbijslag en een bijstandsuitkering ontvangen terwijl ze in hun vaderland huizen bezitten van meer dan twee ton.

  • Hans

    Of die met goedopgeleide meiden als jij aan de haal gaan met hun zoete praatjes om later niet de verantwoording van een eigen baan te dragen, Kim.

  • Kim

    Hansie!! ik heb een eigen zaak hoor. Jammer jongen, daar gaan al je argumenten.

  • Hans

    Nee hoor. Je leest niet goed.

  • Kim

    kijk maar naar je bullshit berichtje van 21-05 demente werkloze, dan kan je het zelf zien!!

  • Fatima

    Werken? Wat is dat? :D

  • Klaploper234567

    Beste keiharde werker,

    Ik was ook zo'n bikkel. Nu dus werkloos. Ik probeer al maanden werk te vinden, maar het zal je verbazen dat dat toch niet zo makkelijk gaat - aansluiting van kwaliteiten op beschikbare functies etc. (uitzendbureaus schrijven me daarom niet eens in).

    Dus, naast zelf zoeken, vroeg ik ook hulp aan mijn uitkeringsinstantie (alle beetjes helpen; ik ben zeer bereid een opleiding te doen; had ik zelfs al helemaal ZELF uitgezocht: ze hoefden alleen een oordeel uit te spreken). Ik dacht: die springen bovenop mij, een gemotiveerde parasiet, is dat wat!. Werk, werk, werk weet je wel

    Het heeft me vier maanden gekost om uberhaupt iemand te pakken te krijgen om hierover te praten. Als IK geen initiatief neem /had genomen had ik, is mijn stellige indruk, over 2 jaar nog rustig mijn uitkering genoten.

    Nooit krijg je dezelfde consulent, dus bij elk telefoontje weer alles uitleggen. Terugbellen gebeurt zelden. Stukken raken eindeloos zoek. Als te veel bel en blijf aandringen, dat ik reacties wil op mijn voorstellen en initiatieven, raakt men tenminste geirriteerd en soms wordt men boos. Eén keer weigerde men botweg intern te bellen toen ik vroeg hoe ik nu verder moest met mijn vragen (in een Kafkaeske situatie: kantoor A zei kantoor B moet dat voor u doen, maar kantoor B zei dat wat ze ook op A zeiden, zi'j zouden het niet doen …).

    Bovenstaand levert een verhaal op van diverse kantjes A4. Misschien gaat het nog wel eens naar onze minister (Vermeend). Hoewel: de controlerende instanties, de ombudsman, de klachtencoordinator van de uitkeringsinstantie heb ik óók al benaderd: iedereen kent en erkent het probleem, biedt excuses aan en geeft dan aan dat dit niet zomaar te verbeteren valt. Helaas meneer …

    Dus ik link, ik denk: ik solliciteer bij hen, dáár valt in elk geval nog wat goeds te doen (toevallig heb ik daar wel de kwalificaties voor) Mooi niet: reorganisaties, moeilijk, moeilijk …

    Kortom keiharde werker … het plaatje is wat genuanceerder dan jij in je boosheid (of afgunst ?) denkt.

    Groetjes,

    een bedroefde en moegestreden klaploper234567